Η πληροφορική στα σχολεία, και ιδιαίτερα στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, έχει απασχολήσει κατά καιρούς την κοινότητα. ωστόσο μια εμπεριστατωμένη άποψη, είναι ότι οι
"Οι μαθητές πρέπει να επωφελούνται από την εκμάθηση και αξιοποίηση τόσο των παραδοσιακών/σύγχρονων αλλά και των αναδυόμενων  τεχνολογιών που διαμορφώνουν τον κόσμο στον οποίο ζούμε. 

Με την εφαρμογή γνώσεων και πρακτικών δεξιοτήτων και διαδικασιών, χρησιμοποιώντας τεχνολογίες και άλλους πόρους για τη δημιουργία καινοτόμων λύσεων, σε ατομικό και συνεργατικό επίπεδο, οικοδομείται και αναπτύσσεται η γνώση, καλλιεργείται η κατανόηση αλλά και οι δεξιότητες που απαιτούνται, ώστε οι μαθητές να ανταποκριθούν δημιουργικά στις τρέχουσες και μελλοντικές ανάγκες της ζωής τους.

Τα σχετικά Προγράμματα Σπουδών Πληροφορικού γραμματισμού στην Υποχρεωτική Εκπαίδευση πρέπει να είναι προσανατολισμένα στην καλλιέργεια δεξιοτήτων, στη συνεργασία, τον πειραματισμό, στην ανάπτυξη της κριτικής και υπολογιστικής σκέψης, της αφαιρετικής σκέψης, της εφευρετικότητας, της αναλυτικής και συνθετικής ικανότητας, της δομημένης επίλυσης προβλημάτων."...

Αυτά και άλλα πολλά αναφέρει στο άρθρο του ο Δρ Παναγιώτης Τσιωτάκης καθηγητής πληροφορικής, που προσπαθεί να δείξει  αν είναι αναγκαίο ως διακριτό γνωστικό αντικείμενο, όσο και ποιο είναι το προφίλ του εκπαιδευτικού που πρέπει να το υποστηρίξει.

Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ.


Πηγή: alfavita.gr