Όταν δίνεται ένα κείμενο προς ανάλυση η πρώτη ενέργεια που κάνουμε είναι να εντοπίσουμε τους χρήστες. Από το σημείο αυτό θα ξεκινήσουμε να εργαζόμαστε και στην συνέχεια θα εντοπίσουμε τις περιπτώσεις χρήσης . Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την UML και με το πως εργαζόμαστε διαβάστε ακόμα πως γίνετε η μετάβαση  "Από κείμενο σε Διάγραμμα Περιπτώσεων Χρήσης"

Για παράδειγμα θα ασχοληθώ με την 1n γραπτή εργασία του 2016-17 της ΠΛΗ 24 και  συγκεκριμένα την Άσκηση 1 του ΕΑΠ.

Σύστημα λογισμικού : «Διαχείριση του Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων»

Από την πρώτη παράγραφο του κειμένου, μας δηλώνει ξεκάθαρα ότι θα έχουμε   τουλάχιστον τρεις Χρήστες :

1) Φορολογούμενος

2) Υπάλληλος 

3) Υπηρεσία ΕΝΦΙΑ

Ανάλογα τις παραδοχές ή το επίπεδο ανάλυσης χρήστες που συμμετέχουν  στο σύστημα θα μπορούσαν να είναι : η Τράπεζα καθώς και η Υπηρεσία email, αφού κάποιος μπορεί να θεωρήσει   ότι συμμετέχουν στην πληρωμή και στην αποστολή μηνύματος , αντίστοιχα . Ακόμα μπορούμε να υλοποιήσουμε έναν abstract χρήστη πού να υλοποιεί το Login και με σχέση κληρονομικότητας να συνδέονται σε αυτόν ο Φορολογούμενος και ο Υπάλληλος.

Σύνδεση στο σύστημα (Login)

Υλοποιείται από τους Χρήστες Φορολογούμενος και Υπάλληλος με συμμετοχή του χρήστη Υπηρεσία ΕΝΦΙΑ. Άλλωστε n Υπηρεσία ΕΝΦΙΑ θα είναι και ο χρήστης που θα ελέγξει την ορθότητα των κωδικών πρόσβασης και θα προσδιορίσει τα δικαιώματα πρόσβασης στο σύστημα του υπαλλήλου ή του φορολογούμενου.

Εισαγωγή Φορολογικών Στοιχείων 

Υλοποιείται από τον Υπάλληλο με συμμετοχή της Υπηρεσίας ΕΝΦΙA. Σε καθορισμένη ημερομηνία που ελέγχεται από την Υπηρεσία ΕΝΦΑ ο υπάλληλος καταχωρεί το ποσοστό φόρου και ορίζει τα χρονικά όρια και το πλήθος των δόσεων κτλ. 

Προβολή φορολογικών στοιχείων. 

Υλοποιείται από τον Φορολογούμενο που μπορεί να προβάλει τα συνολικά φορολογικά στοιχεία των ακινήτων του όπως την ταυτότητα του ακινήτου την επιφάνεια και το έτος κατασκευής την ταυτότητα οφειλής και την ημερομηνία πληρωμής του φόρου. Στην περίπτωση χρήσης αυτή συμμετέχει και η Υπηρεσία ΕΝΦΙΑ.

Αναλυτική προβολή στοιχείων  ακινήτου. 

Υλοποιείται από τον Φορολογούμενο και μπορεί να προβάλει αναλυτικά στοιχεία για κάποιο ακίνητο που διαθέτει. 

Πληρωμή φόρου.

Υλοποιείται από τον Φορολογούμενο και μπορεί να επιλέξει εφάπαξ ή με δόσεις. Στην περίπτωση χρήσης αυτή συμμετέχει και η Τράπεζα.  Στην περίπτωση χρήσης αυτή μπορούμε την εφάπαξ ή με δόσεις καταβολή του φόρου να την υλοποιήσουμε ως δύο ξεχωριστές περιπτώσεις χρήσης που να συνδέονται με σχέσεις extend με την περίπτωση χρήσης Πληρωμή φόρου.

Έκδοση  καταλόγου ΕΝΦΙΑ. 

Υλοποιείται από τον Φορολογούμενο και μπορεί να επιλέξει Έκδοση σε μορφή pdf ή Αποστολή με email. Η έκδοση σε μορφή pdf η αποστολή με email μπορεί να υλοποιηθούν ως δύο ξεχωριστές περιπτώσεις χρήσης που να συνδέονται με την Έκδοση καταλόγου ΕΝΦΙΑ με σχέσεις extend. Στην περίπτωση χρήσης Αποστολής με email συμμετέχει και ο χρήστης  Υπηρεσία e-mail.

Η περίπτωση χρήσης Προβολή φορολογικών στοιχείων συνδέεται με σχέσεις extend με τις περιπτώσεις χρήσης Αναλυτική προβολή στοιχείων ακινήτου, Πληρωμή φόρου και την περίπτωση χρήσης Έκδοση καταλόγου ΕΝΦΙΑ.

Η περίπτωση χρήσης Login συνδέεται με σχέσεις extend με τις περιπτώσεις χρήσης Προβολή φορολογικών στοιχείων και Εισαγωγή φορολογικών στοιχείων αφού θεωρούμε ότι πρώτα έχουν εξακριβωθεί τα δικαιώματα πρόσβασης στο σύστημα  ως Φορολογούμενος ή ως Υπάλληλος.

Στο σημείο αυτό μπορούμε να εισάγουμε και μία σχεδιαστική διαφοροποίηση.

Η περίπτωση χρήσης  Login να συνδέεται με σχέση include με μία περίπτωση χρήσης «Έλεγχος δικαιωμάτων πρόσβασης»  που σε αυτή θα συμμετέχει μόνο η Υπηρεσία ΕΝΦΙΑ. Η περίπτωση χρήσης Έλεγχος δικαιωμάτων πρόσβασης,  με τη σειρά της θα συνδέεται με σχέσεις extend με τις περιπτώσεις Προβολή φορολογικών στοιχείων και την περίπτωση χρήσης Εισαγωγής φορολογικών στοιχείων. 

Σχεδιαστικά αποτελεί μία προτιμότερη λύση από την προηγούμενη που έχει αναφερθεί.  Γιατί υποδηλώνει  την υποχρεωτικότητα των χρηστών για τη σύνδεσης τους με το σύστημα καθώς και την διαφοροποίηση της λειτουργικότητας ανάλογα με τα δικαιώματα πρόσβασης.  

Μελανό σημείο της σχεδιαστικής αυτής διαφοροποίησης είναι ότι η περίπτωση χρήσης Έλεγχος δικαιωμάτων πρόσβασης μπορεί να θεωρηθεί ως «εσωτερική διαδικασία» του συστήματος και συνεπώς να θεωρηθεί μερικώς λανθασμένη σχεδιαστική επιλογή.

Αφού έχουμε εντοπίσει τους χρήστες τις περιπτώσεις χρήσης και τις σχέσεις που αναπτύσσουν οι περιπτώσεις μεταξύ τους, μπορούμε εύκολα να υλοποιήσουμε και το διάγραμμα περιπτώσεων χρήσης.