Θεμελιώδεις κανόνες στην επιστήμη των υπολογιστών είναι η αναζήτηση και η εύρεση καλύτερων αλγόριθμων  και πιο αποτελεσματικών στις εργασίες που θέλουμε να επιλύει.

Παρόλο που οι περισσότεροι αλγόριθμοι έχουν σχεδιαστεί να λειτουργούν σε υπολογιστές οι οποίοι επεξεργάζονται τις διαδικασίες τη μία μετά την άλλη -σειριακή επεξεργασία- ο επαναπροσδιορισμός  των αλγορίθμων σε υπολογιστές με παράλληλους επεξεργαστές είναι πολύ πιο απλός από ότι φαντάζει.

Ουσιαστικά βασίζεται πάνω στον δυναμικό προγραμματισμό και συγκεκριμένα σε μία μορφή αναδρομικής αναζήτησης του αλγόριθμου "Διαίρει και Βασίλευε".

 Έτσι αν έχουμε την εκτέλεση μιας ακολουθίας από υπολογισμούς, το καθήκον του αλγόριθμου είναι να διαιρέσει σε επιμέρους προβλήματα και να ασκήσει παράλληλο χρονοπρογραμματισμό μοιράζοντας τις εργασίες στους επιμέρους πυρήνες.

Σύμφωνα με τους ερευνητές του MIT, η νέα μορφή αυτού του αλγόριθμου αποφεύγει το πρόβλημα της αναδιάταξης υπολογισμών ώστε να απαιτούν περαιτέρω χρήση αποθηκευτικής μνήμης, ενώ από πλευράς πολυπλοκότητας ο αλγόριθμος είναι 10 φορές πιο γρήγορος από μία απλή έκδοση ενός αλγόριθμου, αφού με τον πολλαπλασιασμό των πυρήνων ουσιαστικά πολλαπλασιάζεται η υπολογιστική δύναμη του αλγόριθμου.

Οι επιστήμονες ευελπιστούν ότι με τον νέο αυτό κώδικα του αλγόριθμου δυναμικού παραλλήλου προγραμματισμού θα καταστήσει πολύ πιο  γρήγορη και αξιόπιστη την "παραλληλοποίηση" εργασιών σε σχέση με την βελτιστοποίηση του κώδικα που αυτή τη στιγμή έγκειται στα χέρια των προγραμματιστών. 

Πηγή:MIT